วันอังคารที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2550

"คนชั้นต่ำ"


มนุษย์ทุกคนที่เกิดมาเเล้ว ย่อมต้องการคำว่าเท่าเทียมกัน ตัวผมเองเคยเชื่อมาอย่างนั้นมาตลอดว่า มนุษย์เรา หนึ่งคน ย่อม มีค่า หนึ่ง ชีวิต ไม่ควรมีการเเบ่งเเยกว่า คนไหนสูงคนไหนต่ำ คำว่า ต่ำสูง วัดกันด้วยอะไร เเต่มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่เเปลก ชนิดหนึ่ง ที่มักจะเบียดเบียน ผู้อื่น ด้วยการดูถูกเหยียมหยาม การดูถูกเหยียดหยาม คำด่า ที่ดูหมิ่นดูเเคลน ไม่ทราบว่าสัตว์ชนิดอื่น จะมีคำเหล่าๆ อยู่ในสารบบ ของพวกมันด้วยหรือไม่ จนมาถึงวันหนึ่ง วันที่เราไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นมา เมื่อ สองปีที่ผ่านมา เมื่อมีใครคนใดคนหนึ่ง "หยิบยื่น" หรือไม่ก็ยัดเยียด คำๆนี้ให้
"คนชั้นต่ำ" พร้อมสายตา ที่ดูหมิ่น เหยียดหยาม ดูเเคลน ทั้งๆที่เวลาที่ผ่านมา ก็ไม่เคยรู้ว่าเราเคยทำอะไรให้คนๆ นั้น ต้องเสียใจเพราะคำพูดเรา อย่างไร ก่อนหน้า นี้เเม้ว่า เขาคนนั้น จะพูดจา ดูเเคลน เราอย่างไร เราก็ไม่เคยสนใจ "ไอ้เขมร" "ไอ้ดำ"

แต่เมื่อ คำว่าคนชั้นต่ำ ที่เปล่งออกมาจากโอษณ์ ของเขาคนนั้น ยอมรับว่าความรู้สึกตอนนั้น ตีบตันจนหมดหนทางที่จะทำอย่างไรอื่นได้
" นี่เขาดูถูกเเม้กระทั่ง วงศ์ตระกูลของเราเลยหรือนี่ "

ความโกรธ ที่เป็นธรรมดา ของมนุษย์ปุถุชน ที่ยังมีกิเลศหนาอยู่ ก็เข้ามาครอบงำจิตใจเรา จนกระทั่งทุกวันนี้ ความรู้สึกนั้นยังอยู่

ท่านผู้อ่านที่เคารพครับ ยอมรับว่าความรู้สึกนั้นยังอยู่ คือความรู้สึกโกรธ บางครั้งเคยคิดที่จะทำชั่วลงไป คือ การวางแผนฆ่า เขาคนนั้นเสีย และความรู้สึกนั้นก็ยังคงอยู่จนถึงทุกวันนี้ ทำให้ผมเป็นทุกคับข้องใจ ยากที่จะหาสิ่งใด มาดับไฟกิเลศตัวนี้ คือความโกรธ ได้ ถึงเเม่ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวผม ในความคิดใครหลายคน อาจจะดู ไม่เป็นสาระที่ต้องนำมาคิดให้รุ้สึกว่าตัวเองต้องหมดพลัง ผมหาเหตุผลหลายๆประการที่จะมาลบล้างไม่ให้คิดฟุ้งซ่าน เเต่เมื่อได้เห็นเขาคนนั้นเมื่อไหร่ ผมต้องเกิดความรู้สึกโกรธ ขึ้นมาทันที ผมกลัวว่าซักวันผมจะอ่อนแอลงไปกว่านี้ "ช่วยผมด้วย"